آکادمی امیدان حضور جوان

آکادمی امیدان حضور جوان

برگزار کننده دوره ها و کارگاه های روانشناسی به شکل حضوری و غیر حضوری
آکادمی امیدان حضور جوان

آکادمی امیدان حضور جوان

برگزار کننده دوره ها و کارگاه های روانشناسی به شکل حضوری و غیر حضوری

تأثیر طلاق در کودکان در خلاصه مطالب دوره روانشناسی کودک

در دوره روانشناسی کودک عنوان شد طلاق یک فاجعه است و ضمن تخریب بنیاد خانواده به کودکان طلاق و نسل آینده ناشی از جریان خسران جبران‌ناپذیری وارد می‌کند گه اگر جلوی این خسارت گرفته نشود، جامعه دچار مشکلات جدی خواهد شد. بنابراین باید تا جایی که ممکن است از طلاق که آفت بنیاد خانواده است پرهیز کرد تا از عوارض ناشی از آن بر جامعه و به ویژه آثار شدید روحی آن بر فرزندان که بسیار ناهنجار و نامطلوب است جلوگیری شود تا کودکان قربانیان این اتفاق نباشند. 
 طلاق در دنیای کودکان
طلاق برای کودکان پراسترس، ناراحت‌کننده و گیج‌کننده است. در این دوره روانشناسی بیان شد ممکن است کودکان برای اینکه زندگی آنها به چه صورت درخواهد آمد دچار اضطراب و درگیری فکری شوند و به دلیل نقطه‌نظرهای والدین‌شان احساس عصبانیت نسبت به آنها پیدا کنند. مسئله طلاق امری مهم شمرده می‌شود و از نظر هیچ کدام از اعضای خانواده آسان نیست، با این حال والدین می‌توانند در این مورد به گونه‌ای رفتار کنند تا این شرایط برای فرزندانشان قابل تحمل‌تر شود.
تأثیرات طلاق در کودکان
– بروز افسردگی: در این نوع بیماری، فرد فاقد احساس لذت یا درک کمتری از زندگی روزمره است و دچار بی‌اشتهایی و خستگی مداوم می‌شود.
– ایجاد روحیه پرخاشگری: این اتفاق نتیجه محرومیت‌های مداوم از مهر و محبت پدری است. در این نوع اختلال چون کودک امکان مذاکره حضوری و مستقیم و متقابل با پدر یا مادر خود را نمی‌یابد و همچنین سوال‌های خود را بی‌جواب می‌بیند، روحیه پرخاشگری در او به وجود می‌آید.
– حسادت، سوءظن و سماجت، در کودکانی که والدین آنها از یکدیگر جدا شده‌اند با شدت بیشتری مشاهده می‌شود. این گروه از کودکان در مقابل همراهان و هم‌سالان خود حساسیت بیشتر و زیاده از حد نشان می‌دهند.
– کمبودهای عاطفی: کودکی که از پدر یا مادر جدا شده، از مهر نوازش دو طرف سیراب نیست اغلب با تشنگی عاطفی مواجه است.

نقش والدین در کاهش صدمات روحی کودک بعد از طلاق
در این دوره روانشناسی کودک راهکارهایی برای کاهش آسیب‌های روانی در کودکان بعد از جدایی والدین ارائه شد، از جمله:
- ایجاد ثبات در خانه و توجه بیشتر به نیازهای بدنی و روحی و روانی فرزندان
- کمک به کودکان برای مهار کردن نگرانی‌های مرتبط با طلاق، از جمله پریشانی و سرزنش
- والدین به اطلاع کودک برسانند که آنها را دوست دارند و اینکه هم والدین و هم کودکان نیاز به زمان دارند تا کارهایی را که زمان می‌برد انجام دهند.
- بدانند که کودکان نیاز به موعظه و نصیحت دارند.
- پیش از آغاز تشکیل خانواده دوم، وظایف خود را نسبت به خانواده اول فراموش نکنند.

از احساس حقارت تا عقده‌ی حقارت در خلاصه مطالب کارگاه روانشناسی کودک

احساس حقارت از لحاظ واکنش‌های رفتاری دو گونه تاثیر دارد هم تاثیر مثبت هم تاثیر منفی. برخی افراد از آن برای کسب موفقیت استفاده می‌کنند ولی برخی دیگر تسلیم آن می‌شوند، اما هر دو واکنش دو درجه مختلف از احساس حقارت هستند.

ژان پیاژه، روان‌شناس مشهور، در این‌باره می‌گوید: به نظر روان‌شناسان هیچ مرد یا زنی نمی‌تواند بطور کامل از عدم تعادلی که منجر به نشانه‌های روانی عقدۀ حقارت می‌شود، فرار کند. ولی این عدم تعادل گاه سبب رسیدن به موفقیت‌های بزرگ می‌شود. به عبارت دیگر، بعضی پیروزی‌ها را ممکن است نتوان بدون محرک قوی احساس حقارت بدست آورد.

تا زمانی که فرد در وجود خود احساس حقارت می‌کند، این احساس می‌تواند مانند یک عامل انگیزشی عمل کند و فرد را به سمت تلاش و فعالیت مضاعف، در نتیجه کسب موفقیت و پیروزی و پیشرفت هرچه بیشتر رهنمون کند. اما زمانی که احساس حقارت تبدیل به عقده‌ی حقارت می‌گردد حالت انگیزشی و هدایت کننده‌ی آن از بین می‌رود. 


تبدیل احساس حقارت به عقده‌ی حقارت

بعد از تبدیل احساس حقارت به عقده حقارت، حالت سازنده بودن آن از بین می‌رود و به قدرت مخربی تبدیل می‌شود که ممکن است عواقب وحشتناکی مانند جنایت یا خودکشی داشته باشد.

ژان پیاژه عقیده داشت افراد مبتلا به عقده حقارت احتمالا سعی خواهند داشت جوانبی را که ایجاد کننده‌ی این عقده در آن‌ها می‌شود از چشم دیگران پنهان کنند و حتی آن‌ها را از ذهن خود پاک کنند و برای جبران آن وانمود می‌کنند از هر کس دیگری بالاتر و برتر هستند. اما باطنا می‌دانند این چنین نیست و هیچ اعتمادی به خود ندارند. معمولا برای شخصی که دچار عقدۀ حقارت است، دنیا جای ستیز و دشمنی است و این افراد هرگز از روابطی که با دیگران دارند راضی نخواهند بود.


علل ایجاد کننده‌ی احساس حقارت در کودکان

رفتار سخت‌گیرانه‌ی والدین

مهمترین دلیل ایجاد احساس حقارت و خودکم‌بینی به دوران کودکی فرد و رفتار والدین باز می‌گردد. وقتی کودک در مقابل دیگران به ویژه همسن و سالان خویش با رفتار پرخاشگرانه و توهین آمیز والدین خود مواجه می‌شود، و این رفتار را اطرافیان هم در پیش می‌گیرند، کودک شروع به احساس حقارت می‌کند.

کودکانی هم هستند که اعتماد به نفس بالایی دارند و بسیار به خود متکی هستند و در مقابل مشکلات استقامت زیادی نشان می‌دهند اما باز هم والدین با رفتار نامناسب و تخریب‌گرانه‌ی خود این اتکا به نفس را از کودک می‌گیرند و زمینه ساز احساس حقارت در او می‌گردند.


معلولیت کودک یا نداشتن پدر و مادر

برخی کودکان به دلیل داشتن معلولیت یا نقص عضو دچار احساس حقارت می‌شوند، برخی دیگر به دلیل محروم بودن از نعمت پدر یا مادر یا هر دو از این احساس رنج می‌برند.

در بعضی موارد هم کودکان با وجود داشتن پدر و مادر اما به دلیل برخوردان نبودن از روابط عاطفی صحیح و عمیق در خانواده دچار احساس حقارت می‌شوند

در هر صورت این کودکان از این حس راه فراری ندارند و فقط در صورتی که تبدیل به انگیزه و محرکی برای انجام اعمال مثبت و کارهای مفید شود می‌توان از قدرت مخرب آن کاست.

در چنین مواردی پدر و مادر باید به کودک خود بیشتر توجه کنند و به او ثابت کنند که واقعا برتری‌هایی دارد. این کار باعث می‌شود کودک احساس اعتماد به نفس بکند و به این باور درونی برسد که واقعا برتری‌هایی دارد و ریشه ی این احساس حقارت خشک بشود.


مقایسه شدن با دیگران

کودکانی که مداوم با افراد دیگر مقایسه می‌شوند به شدت احساس حقارت و ناتوانی می‌کنند. والدین هرگز نباید از فرزند خود بخواهند مانند شخص دیگری باشد، یا مقابل او مدام درباره فرد دیگری که آرزو داشتند مانند او باشند صحبت کنند. این کار یعنی اِعمال کردن ایده‌های برآورده نشدۀ خود بر کودک، بدون در نظر گرفتن خصوصیات و توانایی‌ها و علائق کودک و شرایطی که در آن به سر می‌برد، در نهایت منجر به شکل گیری احساس حقارت شدید و خودکم‌بینی و عدم اعتماد به نفس در کودک می‌گردد.


منبع: سایت آکادمی امیدان

خلاصه مطالب کارگاه روان شناسی با موضوع بیش‌فعالی در بزرگسالان

ممکن است تصور کنید اختلال بیش‌فعالی فقط مربوط به کودکان است و بزرگسالان به این اختلال دچار نمی‌شوند، اما خوب است بدانید بزرگسالان هم مانند کودکان به این اختلال دچار می‌شوند و حدود ۴ یا ۵ درصد از بزرگسالان امریکا به این اختلال مبتلا هستند. البته تعداد کمی از افراد، این اختلال در آنها تشخیص داده می‌شود و تحت درمان قرار می‌گیرند. این اختلال در بزرگسالان با کودکان از نظر علائم تفاوت‌هایی دارد. بیش‌فعالی در بزرگسالان مشکلی است که تعداد کمی از افراد از آن خبر دارند. هر فردی که در کودکی با این اختلال مواجه بوده، در بزرگسالی نیز با آن دست به گریبان است. ممکن است در برخی از آنها این بیماری در کودکی تشخیص داده نشده باشد و تحت درمان قرار نگرفته باشند و بعدها در زندگی به مرور زمان این بیماری در افراد بزرگسال تشخیص داده شود. مشکل عدم توجه و تمرکز و دشوار بودن انجام و اتمام تکالیف باعث می‌شود تحصیل و ادامه تحصیل برای کودک سخت باشد و کودک در این زمینه ضعف داشته باشد. این ضعف منجر به مشکلات عزت نفس، حفظ شغل و سوء استعمال مواد برای فرد در بزرگسالی می‌شود. با وجودی اینکه تعداد زیادی از کودکان مبتلا به این اختلال، این مرحله را پشت سر می‌گذارند، ۶۰ درصد از آنها در بزرگسالی هنوز این اختلال را تجربه می‌کنند. این اختلال زنان و مردان را به طور مساوی درگیر می‌کند. علائم اختلال بیش‌فعالی و فقدان توجه در بزرگسالی در روابط عاطفی فرد نیز می‌تواند اختلال ایجاد کند.  ادامه مطلب ...

خلاصه مطالب کارگاه روان شناسی کودک: اختلال یادگیری در کودکان

اولین علائم اختلال یادگیری با مشکلات تحصیلی دانش‌آموزان مشخص می‌شود. والدین و معلمان پیش‌دبستانی جزء اولین افرادی هستند که علائم و نشانه‌های این اختلال را در کودکان تشخیص می‌دهند. بعضی از دانش‌آموزان ممکن است برخی از مهارت‌های پایه‌ای را به سرعت یاد بگیرند، اما در یادگیری برخی از مهارت‌های دیگر مانند حل مسئله یا تکالیف مدرسه دچار مشکل باشند. دانش‌آموزانی که اختلال یادگیری دارند، نیاز به آموزش‌های فردی ویژه و متناسب با نیازشان دارند تا از بقیه هم‌کلاسی‌ها و هم‌سن‌وسالان خود عقب نمانند و بتوانند به صورت عادی زندگی کنند. 


 نشانه‌های اختلال یادگیری در سنین پیش از مدرسه

– وجود مشکل در تلفظ کلمات

– ناتوانی در یافتن کلمه مناسب

– ناتوانی در یادگیری حروف الفبا، اعداد، رنگ‌ها، اشکال، روزهای هفته

– وجود مشکل در به دست گرفتن مداد، ماژیک و قیچی

– اشکال در رنگ کردن تصاویر بدون بیرون زدن از خط


نشانه‌های اختلال یادگیری در سنین ۱۰ تا ۱۳ سال

– در پاسخگویی به سوالات مرتبط با واژه‌ها با مشکل روبه‌رو است.

– خواندن و نوشتن را دوست ندارد و از روخوانی با صدای بلند اجتناب می‌کند.

– دست‌خط بدی دارد.

– در یک متن واحد یک کلمه را به روش‌های متفاوتی تلفظ می‌کند.

– مهارت‌های سازمان‌دهی ضعیفی دارد.


عوامل مؤثر در بروز اختلالات یادگیری

عوامل بیوشیمیایی: اختلالات گوناگون متابولیکی در حکم عواملی هستند که موجب اختلالات یادگیری می‌شوند. برخی از عوامل بیوشیمیایی عبارت‌اند از: هایپوگلیسمی، عدم توازن استیل کولی نستروز و کم‌کاری تیروئید.

عوامل آموزشی: تدریس ناکافی و ناصحیح می‌تواند در بروز بسیاری از اختلالات یادگیری تأثیر داشته باشد. به نظر می‌رسد که تعدادی از کودکان مبتلا به اختلالات یادگیری تحت آموزش کافی و مناسب قرار نگرفته‌اند.

عوامل محیطی: محیط‌های متفاوتی که کودک با آنها سروکار دارد مانند محیط خانه، محیط مدرسه و محیط اجتماعی، هر کدام به نوعی در چگونگی یادگیری و بر روی تمایل و انگیزه او برای یادگیری تأثیر می‌گذارند.

عوامل عاطفی: به اعتقاد بعضی، نارسایی‌های یادگیری در اثر اشکالات عاطفی به وجود می‌آیند، بنابراین باید از طریق روش‌های روان‌شناختی اعتماد به نفس لازم را در کودکان ایجاد کرد، خودپنداره آنان را افزایش داد و علایق آنان را کشف کرد تا نارسایی‌های یادگیری ناشی از آنها نیز درمان شود.

عوامل فیزیکی: بعضی از عوامل فیزیکی مثل اختلالات شنوایی، بینایی و تفاوت‎‌های جنسی نیز به گونه‌ای با نارسایی‌های یادگیری ارتباط پیدا می‌کنند و به این دلیل باید اطمینان حاصل شود وجود نارسایی در اثر بودن این عوامل نباشد.


برای مطالعه‌ی کامل این مطلب و آگاهی از روش‌های درمان این اختلال کلیک کنید.

چکونگی غلبه بر ترس کودکان در خلاصه مطالب کارگاه روانشناسی کودک

ترسیدن کودکان از مسائل مختلفی مانند تاریکی، حشرات، ملاقات با افراد جدید، قرار گرفتن در موقعیت‌های جدید و… یک امر طبیعی است و به محض اینکه احساس امنیت بکنند این نگرانی و ترس کاملا از بین می‌رود.  ادامه مطلب ...