در این کارگاه روان شناسی کودک روی این نکته تاکید میشود که هیچ چیزی بهتر از گفت و گو در ارتباط با کودکان بهتر نیست و تنبیه بدنی ممکن است اثرات زیان باری روی کودکان بگذارد مانند عدم توانایی تشخیص درست از غلط. به همین دلیل باید به کودکان بیاموزیم فقط در صورتی که از روشهای سالمی برای بیان احساسات خود بهره ببرند احساساتشان مورد پذیرش قرار میگیرد.
تنبیه بدنی کودکان به این معنا است که حق با ماست و رفتار ما درست است و کودک یاد میگیرد در آینده برای دفاع از حق و حقوق خود از کتک زدن استفاده کند چون معتقد است حق با اوست و رفتارش درست است.
عواقب تنبیه بدنی
– گاهی مواقع فرد مجازاتگر در حین کتک کودک ممکن است چنان اختیار خود را از دست بدهد که لطمات جبران ناپذیری به اون وارد کند مانند شکستگی جمجمعه، سوختگی، فلجی و… و حتی گاهی منجر به مرگ کودک شود.
– برای اینکه کودک دچار ترس و اضطراب گردد و دیگر رفتار زشت خود را تکرار نکند یعنی به هدف فرد تنبیه کننده دست یابد، مادر و پدر مجبورند هر سری بر شدت تنبیه بیافزایند.
– معنای انتقام به جای آگاهی و عبرت در ذهن وی شکل میگیرد و باعث میگردد بر منفی کاری خود بیافزاید.
– عدم اعتماد به دنیا: در ذهن کودک به ویژه نوزادانی که از والدین کتک میخورند، دنیا برایشان مکان ناامنی میشود، زیرا افرادی او را مجازات کردهاند که اولین نقطه اتکا و اعتماد در هر انسانی هستند یعنی پدر و مادر.
پدر و مادر باید مراقب باشند هنگامی که کودک عمل ناشایستی از خود نشان داد به یک شکل واکنش نشان بدهند، مثل اگر کودک جسمی را پرت کرد یکی از والدین لبخند بزند و دیگری عصبانی بشود، مسلما این عمل از سوی کودک بازهم تکرار میشود.
برای مطالعهی کامل این عواقب به مطلب زیر مراجعه شود: