وحشت زدگی یا اختلال پانیک (Panic Attack) عبارت است از حملات غیرمنتظره که به دنبال آن علائمی مانند نگرانی از وقوع حملات بعدی، نگرانی از عوارض حمله و عواقب آن و… به وجود میآید. در یک کارگاه روان شناسی که با موضوع اختلال پانیک یا وحشت زدگی برگزار گردید نشانههای این اختلال بررسی شد.
حملات پانیک نوعی پاسخ به شرایط استرس زایی است که فرد در آن قرار گرفتهاست. افراد مبتلا به این اختلال یک دورهی احساس ترس یا نگرانی شدید، که شروع و پایان مشخصی دارد تجربه میکنند که موقتا باعث مختل شدن فعالیتهای عادی و روزانه آنها میشود. این افراد معمولا در فاصله بین دو حمله در نگرانی شدیدی از وقوع مجدد آن به سر میبرند.
به صورت کاملا غیرمنتظره که فرد نمیتواند علت خاصی برای وقوع آن پیدا کند.
وقوع حملات به محض قرارگیری در مکانهای به خصوصی (محل کار، اتاق سخنرانی و…)
ارتباط داشتن حملات با تفکرات بخصوص یا مکانهای خاص. یعنی فرد با فکر کردن به موضوعات خاص دچار حمله پانیک میشوند. البته گاهی اوقات این حملات بعد از مدتی بروز پیدا میکنند نه به محض قرار گرفتن در آن محیط.
این علایم گاهی سریع گاهی هم به تدریج رفع میشوند. فرد بیمار گاهی تصور میکند درد قفسه سینه و افزایش شدید ضربان قلبش به این معنی است که دارد میمیرد و ترس از مرگ تبدیل به کانون اصلی توجه او در حین حمله شود. حدود ۲۰ درصد از این افراد دچار سنکوپ میشوند که اغلب جوانان بین ۲۰ تا ۳۰ سال هستند که به اورژانس بیمارستان مراجعه میکنند و اصرار دارند که دچار حمله قلبی شده و ممکن است بمیرند.
حملات پانیک معمولا با آگورافوبیا (گذرهراسی) همراه است. فرد از قرار گرفتن در محیطهای شلوغ و فضاهای سربسته که همراه با یک نفر از دوستان یا اعضای خانواده نباشند، به شدت هراس دارند.
علایم جسمی:
• تعرق دست و پاها
• خشکی دهان
• افزایش ضربان قلب
• لرزش
• پرش عضلانی
• سردرد
• بیقراری
علایم روانی:
• احساس نزدیکی مرگ
• اغتشاش شعور
• اشکال در تمرکز
• کاهش میل جنسی
منبع: ذکر نشانههای حمله پانیک (وحشت زدگی) در خلاصه مطالب یک کارگاه روان شناسی